สักกัจจวรรค สิกขาบทที่ 4 [833] สาวัตถีนิทาน. ครั้งนั้น พระฉัพพัคคีย์ฉันบิณฑบาต ฉัน พระบัญญัติ 179. 34. ภิกษุพึงทำความศึกษาว่า เราจักฉันบิณฑบาตมี สิกขาบทวิภังค์ ที่ชื่อว่า สูปะ มีสองชนิด คือ สูปะทำด้วยถั่วเขียว 1 สูปะทำด้วย อนาปัตติวาร ไม่แกล้ง 1 เผลอ 1 ไม่รู้ตัว 1 อาพาธ 1 ฉันกับข้าวอย่างอื่น ๆ 1 สักกัจจวรรค สิกขาบทที่ 5 [834] สาวัตถีนิทาน. ครั้งนั้น พระฉัพพัคคีย์ฉันบิณฑบาตขยุ้มลง
พระบัญญัติ 180. 35. ภิกษุพึงทำความศึกษาว่า เราจักไม่ขยุ้มลงแต่ยอด สิกขาบทวิภังค์ อันภิกษุไม่พึงขยุ้งลงแต่ยอดฉันบิณฑบาต ภิกษุใดอาศัยความไม่เอื้อ อนาปัตติวาร ไม่แกล้ง 1 เผลอ 1 ไม่รู้ตัว 1 อาพาธ 1 กวาดตะล่อมข้าวที่เหลือ สักกัจจวรรค สิกขาบทที่ 6 [835] สาวัตถีนิทาน. ครั้งนั้น พระฉัพพัคคีย์อาศัยความอยากได้ พระบัญญัติ 181. 36. ภิกษุพึงทำความศึกษาว่า เราจักไม่กลบแกงก็ดี สิกขาบทวิภังค์ อันภิกษุผู้ฉันอาหารไม่พึงกลบแกง หรือกับข้าว ด้วยข้าวสุกเพราะ |